Blog

Z pewnością znacie w swym otoczeniu osoby borykające się z problemami kardiologicznymi. Zazwyczaj są to seniorzy, choć co jakiś czas można przeczytać dramatyczne apele o pomoc dla dziecka z wadą wrodzoną. Wydaje się zatem, że schorzenia serca są dość częste.
A co z naszymi zwierzętami? Czy one także mogą potrzebować pomocy kardiologa? Jak najbardziej!
Podobnie, jak u ludzi, większość chorób serca ujawnia się w wieku średnim, bądź starszym, choć zdarzają się także wady wrodzone. Są one jednak rzadsze.
Niezależnie od możliwej przyczyny nieprawidłowości, warto zapamiętać typowe objawy, które powinny skłonić nas do wizyty kardiologicznej.

A są to przede wszystkim:

• szybkie męczenie się, niechęć do ruchu,
• częste dyszenie,
• kaszel,
• chudnięcie,
• mocno wyczuwalna pod dłonią praca serca,
• u szczeniąt – słabe przyrosty, ospałość.

Jeśli zauważyliście wymienione objawy, koniecznie zaprowadźcie swojego przyjaciela do lekarza! Oczywiście, objawy te mogą świadczyć także o innych chorobach (od zwyrodnienia stawów po zapalenie płuc), niemniej każda z nich wymaga zdiagnozowania i terapii.
Warto przy tym pamiętać, że  badania kardiologiczne w większości jesteśmy w stanie wykonać na miejscu, w Przychodni.

Pani Doktor Karolina z pewnością będzie chciała wykonać zwłaszcza:

• echo serca (czyli usg tego narządu),
• EKG,
• pomiar ciśnienia krwi.

Żadne z tych badań nie jest bolesne, ani specjalnie dokuczliwe, a pozwala nam uzyskać mnóstwo informacji na temat Waszego pupila.
Co, jeśli okaże się, że zwierzak jest chory? Przy niewielkich wadach wystarcza czasem monitoring i okresowe wizyty kontrolne. Przy bardziej zaawansowanych – wdrażamy leki doustne.
Warto przy tym zaznaczyć, że leczenie wcześnie wykrytej choroby serca jest łatwiejsze i bardziej skuteczne, a pacjent odpowiednio wcześnie objęty nadzorem kardiologicznym, ma szansę na dłuższe i bardziej komfortowe życie.

Szczególną czujność powinni zachować właściciele psów i kotów ras predysponowanych do schorzeń kardiologicznych (zerknijcie tu: https://czterykoty.pl/kilka-slow-o-sercu).
Niektóre z nich swoją pierwszą wizytę powinny odbyć już po ukończeniu pierwszego roku życia!
Dotyczy to także nawet „najzdrowiej” wyglądających przedstawicieli tych ras, jeśli zamierzamy ich użyć do rozrodu.
Na koniec chciałybyśmy napisać o sytuacjach nagłych. Może się bowiem zdarzyć, że przeoczyliście wcześniejsze alarmujące sygnały, bądź mamy do czynienia z chorobą, która rozwijała się skrycie.

Szczególnie niepokojące są:

• duszność (oddechy przyspieszone, płytkie, często głośne/z otwartym pyskiem),
• zasinienie języka,
• omdlenie,
• utrata przytomności,
• u kotów – paraliż kończyn miednicznych.

Jeśli zaobserwujecie niżej wymienione objawy, które szybko przybierają na sile, NIE ZWLEKAJCIE Z WIZYTĄ U LEKARZA! Nie ma czasu do stracenia, tu chodzi o życie Waszego zwierzęcia!