Blog

Niedoczynność tarczycy dotyczy głównie psów i często obserwujemy u nich zmiany skórne i wyłysienia, często symetryczne, oraz zmianę zachowania, bo zwierzę staje się ociężałe, szybko się męczy i dużo śpi. Choroba, która często przez długi czas nie jest diagnozowana, bo jej objawy są niespecyficzne i dopiero badanie krwi daje nam pewność, że mamy z nią do czynienia.

Nadczynność tarczycy zdarza się za to głównie u kotów i objawy są zupełnie inne. Nagle kot staje się bardzo aktywny, chętnie bawi się i skacze, chudnie mimo bardzo dużego apetytu. Występują też biegunki i czasami wymioty. Sierść staje się matowa a czasami też wypada, powodując wyłysienia.
Obie te choroby można leczyć podając lub blokując hormony, produkowane przez tarczycę i zwierzęta z tymi chorobami często żyją w komforcie i bez widocznych objawów, przez całe lata.

Inną często występującą jednostką chorobową zaliczaną do chorób endokrynologicznych jest nadczynność lub niedoczynność nadnerczy.
Nadczynność nadnerczy to popularnie nazywana chorobą Cushinga związana z nadmierną produkcją hormonów glikokortykosteroidowych, przede wszystkim kortyzolu. Objawia się ona dużym pragnieniem i wzmożonym oddawaniem moczu, czyli nasz pies bardzo często chce wychodzić na spacer i za każdym razem oddaje mocz. Psy również dużo jedzą, tyją, ziają, łysieją symetrycznie po bokach ciała i tracą mięśnie. Często ten nadmiar hormonów jest spowodowany rozrostem nowotworowym nadnerczy ale leczenie rzadko polega na jego usunięciu a zazwyczaj na podawaniu leków doustnych.

Niedoczynność nadnerczy inaczej zwana chorobą Addisona, to bardzo rzadka choroba i bardzo trudna do rozpoznania ze względu na niespecyficzne objawy. Wcześnie wykryta, może być leczona ale często się zdarza, że nie jest diagnozowana co doprowadza do śmierci zwierzęcia.